Na tien jaar in Nederland te hebben gewoond, dreigt een Iraaks-Koerdisch gezin uitgezet te worden. Hoe ziet hun leven eruit? “Ik beschouw Nederland echt als mijn land. Juist daarom vind ik het zo erg dat ik belemmerd word in mijn mogelijkheden.”
“Vanaf het moment dat ik klaar was met de havo drong het tot mij door dat ik geen kant op kan. Ik mag niet verder studeren, ik mag niet werken. Het voelt alsof ik opgesloten zit in deze kamer, zonder uitzicht op een betere toekomst. Mijn dagen zijn gevuld met het lezen van boeken, mijn moeder helpen met koken en af en toe ga ik naar Den Haag of Leiden om even weg te zijn uit deze situatie. Meer kan ik niet doen.” Mezhdan Sediq (21) blikt vanuit een kleine kamer op een ‘gezinslocatie’ in Katwijk terug op de afgelopen tien jaar waarin zij met haar ouders, zusje en broer in Nederland heeft gewoond.
Tweet: “Soms als ik huiswerk probeer te maken, denk ik bij mijzelf: Wat heeft het eigenlijk voor zin, we gaan toch binnenkort weer weg”
